20 listopada 2020 r. na Wydziale Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej odbyła się zdalna publiczna obrona pracy doktorskiej mgr Edyty Bąkowskiej-Waldmann zatytułowanej „Partycypacyjne systemy informacji (PPGIS) w procesach decyzyjnych w gospodarce przestrzennej” oraz mgra inż. Piotra Hektusa pt.: ,,Czynniki lokalizacji elektrowni wiatrowych w Polsce”.
Praca mgr Edyty Bąkowskiej-Waldmann została przygotowana pod kierunkiem Prof. dra hab. Tomasza Kaczmarka w Zakładzie Systemów Osadniczych i Zarządzania Terytorialnego WGSEiGP. Celem pracy była ocena możliwości i efektów stosowania partycypacyjnych systemów informacji geograficznej (PPGIS) w procesach decyzyjnych w gospodarce przestrzennej, na przykładzie studiów przypadku z obszaru aglomeracji poznańskiej. Doktorantka w swojej pracy przedstawia interdyscyplinarne ujęcie problematyki stosowania internetowych metod konsultacji społecznych wykorzystujących możliwości systemów informacji geograficznej (GIS) w kontekście wielopodmiotowego zarządzania w jednostkach samorządu terytorialnego oraz cyfryzacji społeczeństwa, w tym także w odniesieniu do wyzwań związanych z pandemią COVID-19.
Praca była recenzowana przez Prof. dr hab. Iwonę Sagan z Uniwersytetu Gdańskiego oraz Prof. dra hab. Piotra Wernera z Uniwersytetu Warszawskiego. Decyzją Rady Naukowej Dyscypliny Geografia Społeczno-Ekonomiczna i Gospodarka Przestrzenna rozprawa doktorska mgr Edyty Bąkowskiej-Waldmann została wyróżniona.
Praca mgra inż. Piotra Hektusa powstała pod kierunkiem dr hab. Elizy Kalbarczyk, prof. UAM (WGSEiGP UAM). Recenzje przygotowali: prof. dr hab. Marek Dutkowski (Uniwersytet Szczeciński) i dr hab, Alina Kulczyk-Dynowska, prof. UPWr (Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu). Głównym celem pracy była identyfikacja czynników lokalizacji elektrowni wiatrowych występujących w Polsce. Analizę przeprowadzono w szczególności pod kątem atrakcyjności gmin dla lokalizacji tego typu instalacji. W pracy umiejscowiono sektor energetyki wiatrowej w teorii lokalizacji oraz skonstruowano model lokalizacji elektrowni wiatrowych. Ponadto, na podstawie sformułowanej definicji czynnika lokalizacji elektrowni wiatrowych, dokonano uporządkowania i podziału zidentyfikowanych czynników. W części empirycznej pracy określono siłę wpływu oraz hierarchię analizowanych czynników lokalizacji o charakterze przestrzennym na lokalizację elektrowni wiatrowych. Działanie to umożliwiło skonstruowanie wskaźnika określającego atrakcyjność gmin dla lokalizacji elektrowni wiatrowych, na podstawie którego określono tę atrakcyjność. Formułując wzór uznano, iż elektrownie wiatrowe należy lokalizować na terenach otwartych o dobrych warunkach energetycznych wiatru, na których możliwa jest minimalizacja konfliktów społecznych związanych z sąsiedztwem turbin, o niewielkim lub zerowym udziale obszarów cennych przyrodniczo, o odpowiedniej strukturze grup obszarowych gospodarstw i niskich kosztach związanych z przyłączeniem do sieci. Ponad połowa całkowitej powierzchni obszarów wiejskich kraju została zaliczona do klasy 4 (średnio atrakcyjna) lub 5 (bardzo atrakcyjna). Cel aplikacyjny polegał na sformułowaniu rekomendacji mogących przyczynić się do kontrolowanego, planowego rozwoju lądowej energetyki wiatrowej w Polsce.